توجه به اظهارنامه مودی در خصوص تعطیل بودن کارگاه- منبع مالیات: مشاغل- اداره کل مربوط: شرق تهران

شماره: 6505/201

تاریخ: 29/07/1381

پیوست:

 

 

شماره و تاریخ رای مورد واخواهی: 10458- 18/10/80

مربوط به مالیات بردرآمد مشاغل

سال عملکرد یا تعلق مالیات: 1378

شماره حوزه مالیاتی 0734/35

شماره سرممیزی مالیاتی

اداره: کل مالیاتهای شرق تهران

تاریخ ابلاغ رای: 26/10/80

شماره و تاریخ ثبت شکایت 9486- 4/30- 24/11/80

خلاصه واخواهی: 1- مبنای محاسبه خرید ریالی و ارزی دقیقا محاسبه نشده است در سال 78 یک قلم کالای وارداتی به ارزش 60/24393 پوند انگلیس که با کرایه حمل آن جمعا 60/24811 پوند شده است که تمام مدارک آن اعم از خرید ارز از بورس و اعلامیه فروش ارز و مخارج بانکی و برگ سبز گمرکی به پیوست می باشد که جمع ریالی آن 465/643/347 ریال می شودکه با احتساب خرید کمپرسور به مبلغ سه میلیون تومان جمعا به مبلغ 465/643/377 ریال کل ارزش ریالی خریده بوده است که در محاسبه ممیز مالیاتی مبلغ 831/424/448 ریال در نظر گرفته شده که تفاوت آن مبلغ 366/781/70ریال است که اضافه حساب شده است

2- در محاسبه تولید نیز فروش سالیانه را دویست دستگاه یخچال در نظر گرفته اند در حالیکه در سال 78 طی چند فقره نامه اعلام تعطیلی نموده ایم که در پرونده موجود است و چون در این سال به علت رکود کلا دو نفر کارگر داشته اگر هم تولید میکردیم با تمام قوا در طول سال بیشتر از 40 دستگاه نمی توانستیم تولید نمائیم. قابل ذکر است که در پروانه تولیدی با دو نفر کارگر ظرفیت سالیانه را 200 دستگاه اعلام نموده اند.

3- در طی دو مرحله رسیدگی با وجود درخواست تعیین کارشناس جهت رسیدگی دقیق به پرونده کارشناس تعیین نگردیده لذا تقاضای رسیدگی و رای عادلانه را دارد.

هر چند هیات حل اختلاف مالیاتی بدوی با عنایت به موقعیت محل، وسعت کارگاه، تعداد کارگر و با عنایت به میزان واردات مودی مبادرت به تعدیل درآمد مشمول مالیات مودی نموده و هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر نیز آن را مورد تائید قرار داده است، اما از آنجائیکه مودی طی اظهارنامه تسلیمی و لوایح متعدد از جمله لایحه مورخ 5/6/80(برگ 46 پرونده) و لایحه مورخ 24/4/80(برگ 58 پرونده) اعلام نموده که در سال مورد رسیدگی فاقد فعالیت تولیدی و کارگاه نیز تعطیل بوده حق این بود که هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر در خصوص صحت و یا سقم ادعای مودی بررسی و آنگاه مبادرت به انشاء رای می نمود که به این ترتیب عمل نکرده است. به علاوه از آنجا که سهم درآمد شرکاء با یکدیگر مغایر می باشندو به خصوص درآمد حاصل از واردات مربوط به آقای                    است،لازم بوده است درآمد مشمول مالیات هر یک از شرکاء پس از وضع تخفیف جداگانه در متن رای مشخص شود تا موجب بروز اختلاف بعدی نگردد که آن نیز نادیده گرفته شده است. لذا به دلیل نقص رسیدگی رای صادره نقض  و پرونده به هیات حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 257 قانون مالیاتهای مستقیم احاله می گردد.