هزینه های غیر قابل قبول وفروش دارائیها- منبع مالیات: اشخاص حقوقی- اداره کل مربوط: مالیات بر شرکتها

پیوست:

 

شماره و تاریخ رای مورد واخواهی: 1741- 28/06/1379

سال عملکرد یا تعلق مالیات : 1376

شماره حوزه مالیاتی 1631

شماره سرممیزی مالیاتی

اداره: کل مالیات بر شرکتها- تهران

تاریخ ابلاغ رای: 21/5/1380

شماره و تاریخ ثبت شکایت 4908-4/30- 17/6/1380

خلاصه واخواهی: به استناد ماده 251 قانون مالیاتهای مستقیم اعتراض خود را در فرجه قانونی اعلام و بنا به جهات ذیل تقاضای نقض و ابطال رای و برگ مالیات قطعی را می نماید:

1- علت تعیین مالیات هنگفتی معادل 000 845 88 ریال توسط ممیز مالیاتی اشکال مشهود در تصفیه مبلغ 000 800 96 ریال از حساب بستانکار موقت بوده که بدون رد و بدل کردن هر گونه وجهی صورت پذیرفته است. یک دستگاه اسکریپر در منطقه عملیاتی دزفول به سرقت رفته که البته جز یک لاشه فرسوده چیز دیگری از آن باقی نمانده بود و اجبارا هیات مدیره با صدور مصوبه ای موافقت نمود این دستگاه از حساب مدیر عامل که تنها فرد طلبکار شرکت می باشد،تصفیه گردد………

2- یکی دیگر از مواردی که موجب گردیده ممیز محترم رقم هنگفتی را به عنوان مالیات به عهده شرکت ورشکسته بگذارد، موضوع یک دستگاه لندرور تصادف کرده و فرسوده بوده که این وسیله نقلیه در اثر تصادف به یک مشت آهن پاره تبدیل گردیده بود…..

3- ممیز حوزه قسمتی از دفاتر را تائید نموده و بابت قسمتی دیگر به طریق علی الراس مالیات محاسبه نموده که این امر مغایر با بخشنامه شماره 166-4/30 مورخ 20/2/1373 شورای عالی مالیاتی می باشد.

4- ………… طبق بخشنامه احتساب عین فروش و یا ما به التفاوت فروش و ارزش مستهلک نشده دارائی بر اساس تحقیقات معموله به عنوان سود و زیان صحیح نبوده بلکه طبق مادتین128و129 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه45 و مادتین 152و153 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه 66 بایستی با انتخاب قرینه و اعمال ضریب مناسب مبادرت به تعیین درآمد گردد که ممیز مالیاتی بدون رعایت موارد فوق و صرفا براساس سلیقه مبادرت به تعیین رقم هنگفت مالیاتی مذکور نموده است…….

حوزه مالیاتی طبق مندرجات صفحه 9 گزارش رسیدگی شماره 206 مورخ 5/3/1378 با ذکر توضیحات کلی راجع به خارج نمودن دارائیها از حسابهای دفتر کل و تصادف یکی از اتومبیلها موضوع را فروش تلقی و ارزش آنها را در یک قلم مبلغ 000 000 200 ریال تعیین نموده که در نتیجه موضوع مهم بوده و فهرست دارائیها و فروش و یا عدم فروش و به طور کلی وضعیت و بهای هر یک در آن روشن نگردیده است که این مغایر با ترتیبات مقرر در ماده 237 قانون مالیاتهای مستقیم می باشد. ازطرفی موارد اعتراض مودی هم دقیقا مشخص نبوده به طوریکه ضمن طرح موضوع تصادف اتومبیل مذکور و پرداختن به مقررات مالیاتی، در سایر موارد گاه مسئله سرقت و تکه و پاره شدن دستگاه(طبق نامه ثبت شده به شماره13891/39 مورخ 5/7/78) و گاه فرسوده و مستهلک و موجود بودن آن در محوطه شرکت(طبق نامه ثبت شده به شماره1631/453 مورخ 28/4/1378) و نیز در جای دیگر تصفیه نمودن بهای دارائی از حساب مدیر عامل را عنوان کرده و وضعیت اقلام دارائیها را دقیقا ذکر ننموده و هیات حل اختلاف مالیاتی تجدیدنظر هم با همین احوال اقدام به صدور رای نموده است، حال آنکه هیات یاد شده(هر چند با تخفیف درآمد مشمول مالیات مبادرت به صدور رای نموده) اصولا می بایستی پس از رسیدگی دقیق و روشن نمودن قضایا به شرح فوق و در نهایت با احراز واقعیت اتخاد تصمیم نماید. بنا به مراتب رای مورد واخواهی به جهت نقص رسیدگی به ترتیب مذکور نقض و پرونده امر به هیات حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 257 قانون مالیاتهای مستقیم احاله می گردد.