
ماده 301 قانون مجازات اسلامی
ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی قصاص در صورتی ثابت می شود که مرتکب، پدر یا از اجداد پدری مجنیٌ علیه نباشد و مجنیٌ علیه، عاقل
ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی قصاص در صورتی ثابت می شود که مرتکب، پدر یا از اجداد پدری مجنیٌ علیه نباشد و مجنیٌ علیه، عاقل
ماده ۳۰۲ قانون مجازات اسلامی در صورتی که مجنیٌ علیه دارای یکی از حالات زیر باشد، مرتکب به قصاص و پرداخت دیه، محکوم نمی شود:
ماده ۳۰۳ قانون مجازات اسلامی هرگاه مرتکب، مدعی باشد که مجنیٌ علیه، حسب مورد در نفس یا عضو، مشمول ماده (۳۰۲) این قانون است یا
ماده ۳۰۴ قانون مجازات اسلامی جنایت عمدی نسبت به نابالغ، موجب قصاص است. منبع:مرکز پژوهش مجلس شورای اسلامی
ماده ۳۰۵ قانون مجازات اسلامی مرتکب جنایت عمدی نسبت به مجنون علاوه بر پرداخت دیه به تعزیر مقرر در کتاب پنجم «تعزیرات» نیز محکوم می
ماده ۳۰۶ قانون مجازات اسلامی جنایت عمدی بر جنین، هر چند پس از حلول روح باشد، موجب قصاص نیست. در این صورت مرتکب علاوه بر
ماده ۳۰۷ قانون مجازات اسلامی ارتکاب جنایت در حال مستی و عدم تعادل روانی در اثر مصرف مواد مخدر، روانگردان و مانند آنها، موجب قصاص
ماده ۳۰۸ قانون مجازات اسلامی اگر پس از تحقیق و بررسی به وسیله مقام قضایی، در بالغ یا عاقل بودن مرتکب، هنگام ارتکاب جنایت، تردید
ماده ۳۰۹ قانون مجازات اسلامی این ادعاء که مرتکب، پدر یا یکی از اجداد پدری مجنیٌ علیه است، باید در دادگاه ثابت شود و در
ماده ۳۱۰ قانون مجازات اسلامی هرگاه غیر مسلمان، مرتکب جنایت عمدی بر مسلمان، ذمی، مستأمن یا معاهد شود، حق قصاص ثابت است. در این امر،