
ماده 365 قانون آیین دادرسی مدنی
ماده ۳۶۵ قانون آیین دادرسی مدنی آرای صادره در مرحله تجدیدنظر جز در موارد مقرر در ماده (۳۲۶) قطعی می باشد. منبع:مرکز پژوهش های مجلس
ماده ۳۶۵ قانون آیین دادرسی مدنی آرای صادره در مرحله تجدیدنظر جز در موارد مقرر در ماده (۳۲۶) قطعی می باشد. منبع:مرکز پژوهش های مجلس
ماده ۳۶۶ قانون آیین دادرسی مدنی رسیدگی فرجامی عبارت است از تشخیص انطباق یا عدم انطباق رأی مورددرخواست فرجامی با موازین شرعی و مقررات قانونی.
ماده ۳۶۷ قانون آیین دادرسی مدنی آرای دادگاههای بدوی که به علت عدم درخواست تجدیدنظر قطعیت یافته قابل فرجام خواهی نیست مگر در موارد زیر:
ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی مدنی آرای دادگاههای تجدیدنظر استان قابل فرجام خواهی نیست مگر در موارد زیر: الف – احکام: احکام راجع به اصل
ماده ۳۶۹ قانون آیین دادرسی مدنی احکام زیر اگرچه از مصادیق بندهای (الف) در دو ماده قبل باشد حسب مورد قابل رسیدگی فرجامی نخواهد بود:
ماده ۳۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی در موارد زیر حکم یا قرار نقض می گردد: ۱ – دادگاه صادرکننده رأی، صلاحیت ذاتی برای رسیدگی به
ماده ۳۷۲ قانون آیین دادرسی مدنی چنانچه رأی صادره با قوانین حاکم در زمان صدور آن مخالف نباشد، نقض نمی گردد. منبع:مرکز پژوهش های مجلس
ماده ۳۷۳ قانون آیین دادرسی مدنی چنانچه مفاد رأی صادره با یکی از مواد قانونی مطابقت داشته باشد، لکن اسباب توجیهی آن با ماده ای
ماده ۳۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی در مواردی که دعوا ناشی از قرارداد باشد، چنانچه به مفاد صریح سند یا قانون یا آیین نامه مربوط
ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی چنانچه عدم صحت مدارک، اسناد و نوشته های مبنای رأی که طرفین درجریان دادرسی ارایه نموده اند ثابت شود،