
ماده 274 قانون آیین دادرسی مدنی
ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی چنانچه منکر از ادای سوگند و رد آن به خواهان نکول نماید دادگاه سه بار جهت اتیان سوگند یا
ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی چنانچه منکر از ادای سوگند و رد آن به خواهان نکول نماید دادگاه سه بار جهت اتیان سوگند یا
ماده ۲۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی هرگاه خوانده در پاسخ خواهان ادعایی مبنی بر برائت ذمه از سوی خواهان یا دریافت مال مورد ادعا یا
ماده ۲۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی هرگاه خوانده در جلسه دادرسی در قبال ادعای خواهان به علت عارضه ای از قبیل لکنت زبان یا لال
ماده ۲۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی در کلیه دعاوی مالی که به هر علت و سببی به ذمه تعلق می گیرد از قبیل قرض، ثمن
ماده ۲۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی در دعوای بر میت پس از اقامه بینه، سوگند خواهان نیز لازم است و در صورت امتناع از سوگند،
ماده ۲۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی هرگاه خواهان، در دعوای بر میت، وارث صاحب حق باشد و بر اثبات ادعای خود اقامه بینه کند علاوه
ماده ۲۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی در حدود شرعی حق سوگند نیست مگر در سرقت که فقط نسبت به جنبه حق الناسی آن سوگند ثابت
ماده ۲۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی سوگند باید مطابق قرار دادگاه و با لفظ جلاله (والله – بالله – تالله) یا نام خداوند متعال به
ماده ۲۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی در صورتی که طرفین حاضر نباشند، دادگاه محل ادای سوگند، تعیین وقت نموده و طرفین را احضار می نماید.
ماده ۲۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه نمی تواند بدون درخواست اصحاب دعوا سوگند دهد و اگر سوگند داد اثری بر آن مترتب نخواهد بود