برچسب: در بیان شرایطی که در ضمن عقد می‌شود

ماده ۲۳۵ قانون مدنی هر گاه شرطی که در ضمن عقد شده است، شرط صفت باشد و معلوم شود آن صفت موجود نیست کسی که

ماده ۲۳۶ قانون مدنی شرط نتیجه، در صورتی که حصول آن نتیجه، موقوف به سبب خاصی نباشد آن نتیجه به نفس اشتراط، حاصل می شود.

ماده ۲۳۷ قانون مدنی هرگاه شرط در ضمن عقد، شرط فعل باشد اثباتاً یا نفیا،ً کسی که ملتزم به انجام شرط شده است باید آن

ماده ۲۳۸ قانون مدنی هر گاه فعلی در ضمن عقد شرط شود و اجبار ملتزم به انجامآن غیرمقدور ولی انجام آن به وسیله شخص دیگری

ماده ۲۳۹ قانون مدنی هر گاه اجبار مشروطعلیه برای انجام فعل مشروط ممکن نباشد و فعل مشروط هم از جمله اعمالی نباشد که دیگری بتواند

ماده ۲۴۰ قانون مدنی اگر بعد از عقد، انجام شرط، ممتنع شود یا معلوم شود که حین العقد ممتنع بوده است کسی که شرط بر

ماده ۲۴۱ قانون مدنی ممکن است در معامله، شرط شود که یکی از متعاملین برای آنچه که به واسطه معامله، مشغول الذمه میشود رهن یا

ماده ۲۴۲ قانون مدنی هر گاه در عقد، شرط شده باشد که مشروط علیه مال معین را رهن دهد و آن مال تلف یا معیوب

ماده ۲۴۳ قانون مدنی هر گاه در عقد، شرط شده باشد که ضامنی داده شود و این شرط انجام نگیرد مشروط له حق فسخ معامله

ماده ۲۴۴ قانون مدنی طرف معامله که شرط به نفع او شده میتواند از عمل به آن شرط صرف نظر کند در این صورت مثل