
ماده 183 قانون مدنی
ماده ۱۸۳ قانون مدنی عقد عبارت است از این که یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد بر امری نمایند
ماده ۱۸۳ قانون مدنی عقد عبارت است از این که یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد بر امری نمایند
ماده ۱۸۴ قانون مدنی عقود و معاملات به اقسام ذیل منقسم میشوند: لازم، جایز، خیاری، منجز و معلق. منبع: مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی
ماده ۱۸۵ قانون مدنی عقد لازم آن است که هیچ یک از طرفین معامله، حق فسخ آن را نداشته باشد مگر در موارد معینه. منبع:
ماده ۱۸۶ قانون مدنی عقد جایز آن است که هر یک از طرفین بتواند هر وقتی بخواهد آن را فسخ کند.
ماده ۱۸۷ قانون مدنی عقد ممکن است که نسبت به یک طرف لازم باشد و نسبت به طرف دیگر جایز. منبع: مرکز پژوهش های مجلس
ماده ۱۸۸ قانون مدنی عقد خیاری آن است که برای طرفین یا یکی از آنها یا برای ثالثی اختیار فسخ باشد. منبع: مرکز پژوهش های
ماده ۱۸۹ قانون مدنی عقد منجز آن است که تأثیر آن بر حسب انشاء، موقوف به امر دیگری نباشد والا معلق خواهد بود. منبع: مرکز