
ماده 1 قانون صنفی کشور
ماده ۱ قانون صنفی کشور نظام صنفی: قواعد و مقرراتی است که امور مربوط به سازمان،وظایف،اختیارات، حدود و حقوق افراد و واحدهای صنفی را طبق
ماده ۱ قانون صنفی کشور نظام صنفی: قواعد و مقرراتی است که امور مربوط به سازمان،وظایف،اختیارات، حدود و حقوق افراد و واحدهای صنفی را طبق
قانون نظام صنفی کشور ماده ۲ فرد صنفی : هر شخص حقیقی یا حقوقی که در یکی از فعالیتهایصنفیاعم از تولید، تبدیل، خرید، فروش، توزیع،
قانون نظام صنفی کشور ماده ۳ واحد صنفی : هر واحد اقتصادی که فعالیت آن در محل ثابت یا وسیلهسیار باشد و توسط فرد یا
قانون نظام صنفی کشور ماده ۴ صنف : آن گروه از افراد صنفی که طبیعت فعالیت آنان از یک نوع باشد،تشکیل یک صنف را میدهند.
قانون نظام صنفی کشور ماده ۵ پروانه کسب : مجوزی است که طبق مقررات این قانون به منظور شروع وادامه کسب و کار یا حرفه
قانون نظام صنفی کشور ماده ۶ پروانه تخصصی و فنی: گواهینامهای است که بر داشتن مهارت انجام دادنکارهای تخصصی یا فنی دلالت دارد و به
قانون نظام صنفی کشور ماده ۷ اتحادیه : شخصیتی حقوقی است که از افراد یک یا چند صنف که دارایفعالیت یکسان یا مشابهاند، برای انجام
قانون نظام صنفی کشور ماده ۸ مجمع امور صنفی : مجمعی است که از نمایندگان منتخب اعضای هیأتمدیره اتحادیههای صنفی هر شهرستان برای انجام دادن
قانون نظام صنفی کشور ماده ۹ شورای اصناف کشور : شورائی است که از نمایندگان هیأت رئیسه مجامعامور صنفی شهرستانهای کشور با هدف تقویت مبانی
قانون نظام صنفی کشور ماده ۱۰ کمیسیون نظارت : کمیسیونی است که به منظور برقراری ارتباط و ایجادهماهنگی بین اتحادیهها و مجامع امور صنفی با