برچسب: اقرار در قانون مجازات اسلامی

ماده ۱۶۴ قانون مجازات اسلامی اقرار عبارت از اخبار شخص به ارتکاب جرم از جانب خود است. منبع:مرکز پژوهش مجلس شورای اسلامی

ماده ۱۶۵ قانون مجازات اسلامی اظهارات وکیل علیه موکل و ولی و قیم علیه مولیعلیه اقرار محسوب نمی شود. تبصره- اقرار به ارتکاب جرم قابل

ماده ۱۶۶ قانون مجازات اسلامی اقرار باید با لفظ یا نوشتن باشد و در صورت تعذر، با فعل از قبیل اشاره نیز واقع می شود

ماده ۱۶۷ قانون مجازات اسلامی اقرار باید منجّز باشد و اقرار معلق و مشروط معتبر نیست. منبع:مرکز پژوهش مجلس شورای اسلامی

ماده ۱۶۸ قانون مجازات اسلامی اقرار در صورتی نافذ است که اقرارکننده در حین اقرار، عاقل، بالغ، قاصد و مختار باشد. منبع:مرکز پژوهش مجلس شورای

ماده ۱۶۹ قانون مجازات اسلامی اقراری که تحت اکراه، اجبار، شکنجه و یا اذیت و آزار روحی یا جسمی أخذ شود، فاقد ارزش و اعتبار

ماده ۱۷۰ قانون مجازات اسلامی اقرار شخص سفیه که حکم حجر او صادر شده است و شخص ورشکسته، نسبت به امور کیفری نافذ است، اما

ماده ۱۷۱ قانون مجازات اسلامی هرگاه متهم اقرار به ارتکاب جرم کند، اقرار وی معتبر است و نوبت به ادله دیگر نمی رسد، مگر اینکه

ماده ۱۷۲ قانون مجازات اسلامی در کلیه جرائم، یک بار اقرار کافی است، مگر در جرائم زیر که نصاب آن به شرح زیر است: الف-

ماده ۱۷۳ قانون مجازات اسلامی انکار بعد از اقرار موجب سقوط مجازات نیست به جز در اقرار به جرمی که مجازات آن رجم یا حد