
ماده 190 قانون مدنی
ماده ۱۹۰ قانون مدنی برای صحت هر معامله : شرایط ذیل اساسی است۱-ها قصد طرفین و رضای آن۲-اهلیت طرفین۳-موضوع معین که مورد معامله باشد.۴-مشروعیت جهت
ماده ۱۹۰ قانون مدنی برای صحت هر معامله : شرایط ذیل اساسی است۱-ها قصد طرفین و رضای آن۲-اهلیت طرفین۳-موضوع معین که مورد معامله باشد.۴-مشروعیت جهت
ماده ۱۹۱ قانون مدنی عقد محقق می شود به قصد انشاء به شرط مقرون بودن به چیزی که دلالت بر قصد کند. منبع: مرکز پژوهش
ماده ۱۹۲ قانون مدنی در مواردی که برای طرفین یا یکی از آنها تلفظ ممکن نباشد، اشاره که مبین قصد و رضا باشد کافی است.
ماده ۱۹۳ قانون مدنی انشاء معامله ممکن است به وسیله ی عملی که مبین قصد و رضا باشد مثل قبض و اقباض حاصل گردد مگر
ماده ۱۹۴ قانون مدنی الفاظ و اشارات و اعمال دیگر که متعاملین به وسیله ی آن، انشاء معامله می نمایند باید موافق باشد به نحوی
ماده ۱۹۵ قانون مدنی اگرکسی درحال مستی یابیهوشی یادرخواب معامله نمایدآن معامله بواسطه فقدان قصدباطل است . منبع: مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی
ماده ۱۹۶ قانون مدنی کسی که معامله میکند آن معامله برای خود آن شخص محسوب است مگر این که در موقع عقد، خلاف آن را
ماده۱۹۷ قانون مدنی در صورتی که ثمن یا مثمن معامله، عین متعلق به غیر باشد، آن معامله برای صاحب عین خواهد بود. منبع: مرکز پژوهش
ماده۱۹۸ قانون مدنی ممکن است طرفین یا یکی از آنها به وکالت از غیر اقدام بنماید و نیز ممکن است که یک نفر به وکالت
ماده۱۹۹ قانون مدنی رضای حاصل در نتیجه ی اشتباه یا اکراه، موجب نفوذ معامله نیست. منبع: مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی