دیوان عدالت اداری شماره 179 تاریخ 1389/05/11

هیأت حل اختلاف مالیات مرجع رسیدگی به شکایات مربوط به مالیات و عوارض از کالاها و خدمات

هیأت حل اختلاف مالیات مرجع رسیدگی به شکایات مربوط به مالیات و عوارض از کالاها و خدمات


 شماره دادنامه:179
تاریخ دادنامه:11/05/1389
کلاسه پرونده:89/300
مرجع رسیدگی:هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی:آقای دکتر محمد جواد رضایی زاده به وکالت از شرکت صنایع فولاد کرمان.
مـوضـوع شـکایـت و خـواسـته:اعـلام تـعارض آراء بیـن دادنـامـه شـماره 1462 مـورخ 4/6/1388، در پـرونده کلاسه 88/26/243 شعبه 26 دیوان مبنی بر رد شکایت با دادنامه شماره 1615 مورخ 30/8/1388، در پرونده کلاسه 31/88/802 شعبه 31 دیوان مبنی بر ورود شکایت.
گردشکار: شاکی طی دادخواست تقدیمی، با اعلام تعارض آراء به شماره دادنامه های فوق الذکر، که مشروح آن ها ذیلا بیان می گردد، تقاضای صدور رأی وحدت رویه نموده است.
الف- شعبه 26 دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 88/243، موضوع شکایت شرکت صنایع فولاد کرمان با وکالت آقای مهدی رحمانی به طرفیت کمـیسـیون مـاده 77 قـانون شـهرداری بـردسـیر و بـه خـواسـته اعـتـراض و ابـطـال رأی شـماره 10/77 مـورخ 20/2/1388، کـمیسیون ماده 77 قانون شهرداری، طی دادنامه شماره 1462مورخ 4/6/1388، چنین انشاء رأی نموده است:با توجه به مفاد درخواست و مستندات و مدارک تقدیمی، ایراد و اعتراض موثری که موجب نقض رأی معترض عنه گردد، ابراز نگردیده است و رأی اصداری نیز مباینت و مغایرتی مشهود و موثر با موازین قانونی ندارد و تمسک به موارد اعلامی فاقد ادله ثبات است و از جهت رعایت موازین و مقررات شکلی نیز تخلفی از مقررات که موجب تضییع حقوق شاکی باشد،مشهود نیست.علیهذا دعوی مطروحه غیر وارد تشخیص و حکم به رد شکایت صادر و اعلام می گردد.
ب-شعبه 31 دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 88/802، موضوع شکایت شرکت نفت سپاهان با وکالت آقای غلامرضا علی اکبری و خانم الهام امین پور به طرفیت شهرداری شاهین شهر(کمیسیون ماده 77) اداره اجرای ثبت اسناد اصفهان و به خواسته نقض رأی مورخ 18/8/1387 کـمیـسیون مـاده 77، طـی دادنـامه شـماره 1615 مـورخ 30/8/1388 چـنین انـشاء رأی نـموده اسـت: با توجه به مفاد دادخواست تقدیمی و مـجمـوع مدارک و دلایل ابرازی وکلای شاکی و دفاعیات طرفین شکایت طی لایحه جوابیه مثبوت تحت شماره های 1948 مورخ 30/6/1388 و 1876 مورخ 24/6/1388، دفتر شعبه وارد است، زیرا مطابق ماده 32 آیین نامه اجرائی قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری و وصول عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا، ارائه دهندگان خدمات و کالاهای وارداتی(قانون تجمیع عوارض) مرجع رسیدگی به شکایات مودیان ناشی از اقدامات اجرائی در وصول عوارض موضوع مواد 3و 4 قانون مذکور، هیأت حل اختلاف مالیاتی بوده و مشمول احکام ماده 211 به بعد فصل نهم باب چهارم قانون مالیات های مستقیم مصوب 1366 و اصلاحات بعدی خواهد بود و دادنامه شماره 495 مورخ 29/9/1383 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری نیز در تایید این نظر اصدار یافته، لذا با عنایت به مطالب فوق الذکر و با توجه به اینکه کمیسیون ماده 77 قانون شهرداریها در صدور رأی معترض عنه اساسا صلاحیت رسیدگی به موضوع را نداشته، به استناد مواد 13 و 14 قانون دیوان عدالت اداری حکم به نقض و ابطال رأی معترض عنه صادر و اعلام می گردد. هیأت عمومی دیوان در تاریخ فوق با حضور روسا و مستشاران و دادرسان علی البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می نماید.
 
رأی هیأت عمومی
 
اولا، تعارض در آراء فوق الذکر محرز می باشد.ثانیا،مطابق تبصره 3 ماده 6 قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری و وصول عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا،ارائه دهندگان خدمات و کالاهای وارداتی مصوب 1381، وجوه دریافتی در طول برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران تحت عناوین مالیات و عوارض از بابت کالاها و خدمات موضوع مادتین 3 و 4 قانون فوق الذکر که توسط سازمان امور مالیاتی کشور وصول می گردد،مشمول احکام ماده 211 به بعد فصل نهم باب چهارم قانون مالیات های مستقیم مصوب 1366 و اصلاحات بعدی از جمله ماده 216 قانون اخیرالذکر و تبصره 2 آن در مورد صلاحیت هیأت حل اختلاف مالیاتی در زمینه رسیدگی به شکایات اشخاص از اقدامت اجرائی راجع به مطالبات دولت می باشد.نظر به اینکه مقنن درباره کیفیت و مرجع وصول توام مالیات و عوارض در موارد مصرح در قانون و مرجع رسیدگی به شکایت از اقدامات واحد دولتی ذی صلاح در قضیه مطروحه حکم خاصی به شرح فوق بیان داشته و مورد از حکم مقرر در ماده 77 قانون شهرداری منصرف است.بنابراین دادنامه 1615 مورخ 30/8/1388 شعبه 31 دیوان عدالت اداری در حدی که متضمن صلاحیت هیأت حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 216 قانون مالیاتهای مستقیم در رسیدگی به موضوع می باشد،صحیح و موافق اصول و موازین قانونی اعلام می گردأ. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذی ربط در موارد مشابه لازم الاتباع است.
 
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضایی
دیوان عدالت اداری- علی مبشری
 
 
 
 
 
مواد قانونی وابسته
 ماده 3- مالیات وعوارض دریافتی از کالاها به شرح زیر تعیین می‌گردد:
الف- انواع نوشابه‌های گازدار ساخت داخل (به استثناء نوشابه‌ها…
 ماده 4- مالیات وعوارض دریافتی از برخی خدمات به شرح زیر تعیین می‌گردد:
الف- خدمات مخابراتی از قبیل آبونمان تلفن‌های ثابت و همرا…

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سبد خرید