هزینه های قبل از بهره برداری- منبع مالیات: اشخاص حقوقی- اداره کل مربوط: اصفهان

 

پیوست:

 

شماره وتاریخ رأی مورد واخواهی: 3/966-18/10/80

مربوط به مالیات: بر درآمد شخص حقوقی

سال عملکرد یا تعلق مالیات: دوره انحلال 78

شماره حوزه مالیاتی: 1541

شماره سر ممیزی مالیاتی: 20154

اداره: کل امور اقتصادی ودارائی استان اصفهان- شهرستان اصفهان

تاریخ ابلاغ رأی: 30/10/80

شماره وتاریخ ثبت شکایت: 9284-4/30-17/11/80

خلاصه واخواهی: شرکت در تاریخ 14/2/75 تحت شماره 11991 به ثبت رسیده ودر تاریخ 1/7/78 منحل گردیده است شرکت در موعد مقرر قانونی اظهارنامه خود را تسلیم وترازنامه منتهی به تاریخ انحلال را به حوزه مالیاتی تحویل نموده است. در رسیدگی به مالیات دوره انحلال بر خلاف صراحت ماده 115 که مأخذ محاسبه درآمد مشمول مالیات را تصریح نموده اقدام به تعیین درآمد شده است. از جمله مبلغ 1،960،215،457 ریال هزینه های قبل ازبهره برداری را به عنوان دارائی با ارزش در تاریخ انحلال محاسبه نموده اند که عنایت دارند هزینه قبل از بهره برداری وتأسیس فاقد ماهیت پولی وعینی بوده وتنها از طریق بند 4 ماده 149 قانون ودر زمان تعیین شده قابل بازیافت است که متأسفانه در مورد این شرکت به علت عدم توفیق در راه اندازی وانحلال شرکت قبل از رسیدن به بهره برداری بازیافت آن متصور نبوده وصد درصد تبدیل به هزینه غیر قابل بازیافت شده است. به شرح بند 2 لایحه شماره 37/م/ت-22/2/80 در خصوص موضوع اعتراض به عمل آمده است در مرحله هیأت بدوی طی گزارش کارشناسان اعلام گردیده که از مبلغ فوق الذکر در عملکرد سنوات 75 تا 77 مبلغ 891 654 996 ریال به عنوان هزینه غیر قابل قبول پذیرفته ونهایتا مبلغ 565 560 963 ریال هزینه قبل از بهره برداری پذیرفته شده است که مبلغ اخیر ماهیت دارائی کاهنده دارد وقابل کسر از درآمد دوره انحلال می باشد اما هیأت بدوی بدون توجه برگ تشخیص را تأئید نموده است. طی لایحه 155/م ت مورخ 29/7/80 پرونده در هیأت تجدید نظر مطرح گردید هیأت مزبور نیز بدون توضیحات لازم وکافی وتوجه به اعتراض مطروحه اقدام به صدور رأی نمود لذا درخواست رسیدگی ونقض رأی تجدید نظر را دارد.

اگر چه هیأت های حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر به منظور رسیدگی به اعتراض مودی در رابطه با هزینه های قبل از بهره برداری از طریق صدور قرارهای بررسی مجدد اقدام نموده اند. اما چون مودی کرارا نسبت به محاسبه هزینه های قبل از بهره برداری که جزء دارائیهای شرکت منحله مورد رسیدگی محسوب گردیده است، به لحاظ آنکه ماهیت دارائی نداشته است اعتراض نموده ومجری قرار صادره از هیأت بدوی نیز به موجب بند 2 گزارش خود برگ شماره 104 پرونده در این زمینه بررسی واظهارنظر کرده است در حالیکه مفاد رأی مورد واخواهی در این خصوص فاقد توجیه واستدلال قانونی بوده کافی به مقصود نمی باشد. علیهذا به لحاظ عدم کفایت رسیدگی رأی مزبور نقض وپرونده به هیأت حل اختلاف دیگر احاله می گردد تا پس از رسیدگی کامل وجامع به جزءجزء هزینه های قبل از بهره برداری وفق مقررات ومعطوفا به بند 2 گزارش مجری قرار هیأت بدوی برگ شماره 104 پرونده اتخاذ تصمیم واقدام به اصدار رأی گردد.