قانون ارزش افزوده – ماده 43

ویدئو و فیلم آموزشی ماده ۴۳ قانون مالیات ارزش افزوده

ماده ۴۳ قانون مالیات بر ارزش افزوده(مصوب ۱۴۰۰/۰۳/۰۲)

ماده ۴۳ـ یک‌نهم مالیات‌ها و عوارض وصولی موضوع ماده‌ (۷و بندهای «الف» و «ب» ماده‌ (۲۶این قانون به‌عنوان «مالیات سلامت»، همزمان با دریافت توسط سازمان امور مالیاتی، به حساب خزانه‌ داری کل کشور واریز می‌گردد. خزانه مکلف است مبالغ دریافتی هر ماه را تا پایان پانزدهم ماه بعد به حساب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی واریز نماید. عدم تخصیص مبلغ مذکور در حکم تصرف غیرمجاز در اموال عمومی است.
صد
 درصد (%۱۰۰) منابع دریافتی موضوع این ماده‌ از طریق ردیف یا ردیف‌هایی که برای این منظور در قوانین بودجه سنواتی پیش‌بینی می‌شود به پیشگیری و پوشش کامل درمان افراد ساکن در روستاها و شهرهای دارای بیست هزار نفر جمعیت و پایین‌تر و جامعه عشایری (در چهارچوب نظام ارجاع)، اختصاص می‌یابد و پس از تحقق هدف مذکور نسبت به تکمیل و تأمین تجهیزات بیمارستانی و مراکز بهداشتی و درمانی با اولویت بیمارستان‌های مناطق توسعه‌نیافته، مصارف هیأت امنای ارزی و ارتقای سطح بیمه بیماران صعب ‌العلاج و افراد تحت پوشش نهادهای حمایتی خارج از روستاها و شهرهای بالای بیست هزار نفر جمعیت اقدام می شود. هرگونه پرداخت هزینه‌های نیروی انسانی نظیر حقوق و مزایا، اضافه کار، کمک‌های رفاهی، پاداش، فوق‌العاده‌های مأموریت، کارانه، بهره‌وری، مدیریت، نوبت ‌کاری، دیون و مانند آن و هزینه‌ های اداری نظیر اقلام مصرفی اداری و تأمین اثاثیه و منصوبات اداری از این محل ممنوع است.


ماده ۴۳ قانون مالیات بر ارزش افزوده(قدیم) – مالیات و عوارض خدمات خاص به شرح زیر تعیین می گردد:

الف– حمل و نقل برون شهری مسافر در داخل کشور با وسایل زمینی( به استثناء ریلی)، دریایی و هوایی پنج درصد(۵%) بهاء بلیط( به عنوان عوارض).

ب– عوارض سالیانه انواع خودرو های سواری و وانت دو کابین اعم از تولید داخل یا وارداتی حسب مورد معادل یک در هزار قیمت فروش کارخانه( داخلی) و یا یک در هزار مجموع ارزش گمرکی و حقوق ورودی آنها.


تبصره– عوارض موضوع بند(ب) این ماده در مورد خودروهای با عمر بیش از ده سال( به استثناءخودرو های گازسوز) به ازاء سپری شدن هر سال( تا مدت ده سال) به میزان سالانه ده درصد(۱۰%) و حداکثر تا صد درصد(۱۰۰%) عوارض موضوع بند مزبور این ماده افزایش می یابد.


ج– شماره گذاری انواع خودرو های سواری و وانت دو کابین اعم از تولید داخل و یا وارداتی به استثناء خودروهای سواری عمومی درون شهری یا برون شهری حسب مورد سه درصد(۳%) قیمت فروش کارخانه و یا مجموع ارزش گمرکی و حقوق ورودی آنها (دودرصد (۲%) مالیات و یک درصد(۱%) عوارض).

حکم ماده (۱۷) این قانون و تبصره های آن به مالیات و عوارض این ماده قابل تسری نمی باشد.

📤اشتراک گذاری
❤️نظرات شما
0 0 رای ها
امتیاز مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
logo-samandehi