قانون ارزش افزوده – ماده 14

ویدئو و فیلم آموزشی ماده ۱۴ قانون مالیات ارزش افزوده

ماده ۱۴ قانون مالیات بر ارزش افزوده(مصوب ۱۴۰۰/۰۳/۰۲)

ماده ۱۴ـ چنانچه سازمان در مهلت مقرر در قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مودیان نتواند سامانه مودیان را مستقر کند، مکلف است رسیدگی به اظهارنامه مودیان موضوع این قانون را که بعد از اتمام مهلت مزبور به سازمان تسلیم می‌شود، صرفا به میزانی که در تبصره این ماده ‌آمده است، محدود نموده و سایر اظهارنامه‌ها را بدون رسیدگی قبول نماید.

تبصره ـ بعد از استقرار سامانه مودیان سازمان مجاز است حداکثر یک‌ درصد (%1) از پرونده‌های مالیاتی مودیان عضو سامانه مودیان را با اولویت مودیان بزرگ مورد رسیدگی قرار دهد. چگونگی انتخاب مودیانی که پرونده آنها باید مورد رسیدگی قرار گیرد، در دستورالعملی که با پیشنهاد سازمان به‌تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می‌رسد، معین می‌شود. سازمان مکلف است تا پایان مهرماه هر سال فهرست اسامی مودیانی که مشمول رسیدگی قرار می‌گیرند را در سامانه عملیات الکترونیکی خود اعلام عمومی کند.


ماده ۱۴ قانون مالیات بر ارزش افزوده(قدیم) مأخذ محاسبه مالیات، بهای کالا یا خدمت مندرج در صورتحساب خواهد بود. در مواردی که صورتحساب موجود نباشد ویا از ارائه آن خودداری شود ویا به موجب اسناد ومدارک مثبته احراز شود که ارزش مندرج درآنها واقعی نیست، مأخذ محاسبه مالیات بهای روز کالا یا خدمت به تاریخ روز تعلق مالیات می باشد.


تبصره– موارد زیر جزء مأخذ محاسبه مالیات نمی باشد:
الف– تخفیفات اعطائی;
ب– مالیات موضوع این قانون که قبلا توسط عرضه کننده کالا یا خدمت پرداخت شده است;
ج– سایر مالیاتهای غیر مستقیم وعوارضی که هنگام عرضه کالا یا خدمت به آن تعلق گرفته است.
📤اشتراک گذاری
❤️نظرات شما
0 0 رای ها
امتیاز مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
logo-samandehi