برگشت هزینه ها موضوع ماده ۱۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم- منبع مالیات: اشخاص حقوقی- اداره کل مربوط: اصفهان
شماره:۵۸۰/۴/۳۰
تاریخ: ۰۱/۰۲/۱۳۸۱
پیوست:
شماره و تاریخ رای مورد واخواهی: ۳۰۷-۲۲/۳/۸۰
مربوط به مالیات اشخاص حقوقی
سال عملکرد یا تعلق مالیات: ۱۳۷۷
شماره حوزه مالیاتی ۲۰۱۵۲۳
شماره سرممیزی مالیاتی۲۰۱۵۲
اداره: کل امور اقتصادی و دارائی استان اصفهان
تاریخ ابلاغ رای: ۴/۴/۸۰
شماره و تاریخ ثبت شکایت ۳۶۷۹- ۴/۳۰- ۲/۵/۸۰
خلاصه واخواهی: ۱- طبق بند ۷ ماده ۱۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم جرایم پرداختی به دولت و شهرداری جزء هزینه های قابل قبول محسوب نمی شود ولی جریمه دیر کرد پرداختی به سازمان تامین اجتماعی از مصادیق جرایم پرداختی به دولت تلقی نشده و لذا مبلغ ۱۲۲ ۴۲۱ ۲۱۶ ریال جریمه پرداختی به سازمان مذکور بنا به مفهوم مخالف بند ۷ماده ۱۴۸ و رای شماره ۱۲۳۵۶/۴/۳۰ مورخ ۲۹/۱۰/۷۱ هیات عمومی شورای عالی مالیاتی قابل قبول در حساب مالیاتی می باشد.
۲- کمبود نقدینگی به حدی است که شرکت از پرداخت حقوق ماهیانه کارگرانش عاجز می باشد در این شرایط الزاما مواد اولیه مورد نیاز را به طور نسیه و تحت شرایط خاصی خریداری می نمائیم و مبلغ 851 914 277 1 ریال که به نام جریمه دیر کرد بابت خرید مواد اولیه برگشت داده شده قیمت نسیه خرید مواد اولیه می باشد که مطابق بند یک ماده ۱۴۸ قانون هزینه قابل قبول در حساب مالیاتی خواهد بود، در حالیکه مجریان قرار هزینه مزبور را با توجه به بند ۱۸ ماده ۱۴۸ قانون قابل قبول ندانسته اند در صورتیکه معاملات انجام شده به هیچ وجه نقدی نبوده که کارمزد یا جریمه ای داشته باشد بلکه دقیقا قیمت نسیه مواد اولیه بوده که در زمان بیع مشخص و قطعی گردیده است.
۳- شرکت مبلغ ۵۰۰ ۶۷۵ ۵۵ ریال پاداش بهره وری سال ۱۳۷۶ را در سال تحقق یعنی سال ۱۳۷۷ پرداخت نموده است زیرا تا سال مالی تمام نشود و راندمان تولید معین نگردد نمی توان پاداش افزایش تولید را مشخص نمود. پاداش مزبور طبق بندهای۲و۲۷ ماده ۱۴۸ قانون قابل قبول خواهد بود.
۴- شرکت مبلغ ۰۰۰ ۸۶۰ ۲ ریال در سال ۱۳۷۷ به عنوان بن کارگری پرداخت نموده که جزئی از حقوق پرسنل می باشد و بر اساس بند(۲ الف)ماده ۱۴۸ قانون قابل قبول خواهد بود.
۵- در رای هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر مقررات ماده ۲۴۸ قانون رعایت نشده و رای صادره متضمن اظهارنظر موجه و مدلل نسبت به اعتراضات شرکت نمی باشد .
رای:شعبه دوم شورای عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه واصله و با مطالعه و بررسی اوراق مضبوط در پرونده مالیاتی مربوطه به شرح آتی انشاء رای می نماید:
گرچه هیات های حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر برای رسیدگی به اظهارات مودی قرار کارشناسی صادر نموده و با توجه به گزارش مجریان قرارهای صادره مبادرت به صدور رای نموده اند لیکن چون مطابق قانون فهرست نهادها و موسسات عمومی غیر دولتی مصوب ۱۹/۴/۷۳ مجلس شورای اسلامی سازمان تامین اجتماعی جزو نهادهای عمومی غیردولتی محسوب می شود و مجریان قرار در گزارش خود سازمان یاد شده را نهاد دولتی محسوب و مبلغ ۱۲۲ ۴۲۱ ۲۱۶ ریال جریمه پرداختی به آن را به استناد قسمت اخیر بند ۷ ماده ۱۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم غیر قابل قبول دانسته اند و در مورد پرداخت مبلغ ۰۰۰ ۷۵۵ ۵۵۶ ریال پاداش بهره وری سال ۱۳۷۶ که به ادعای مودی تا سال ۷۷ مبلغ آن مشخص نبوده و به استناد بند ۲۷ ماده ۱۴۸ جزء هزینه های قابل قبول می باشد و همچنین پرداخت مبلغ ۰۰۰ ۸۶۰ ۲ریال بن کارگری که جزء هزینه های استخدامی موضوع بند ۲ ماده ۱۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم می باشد گزارش کارشناسان مجری قرار از استدلال لازم و کفایت رسیدگی برخوردار نمی باشد. علیهذا این شعبه رای مورد واخواهی را که بر اساس گزارش مذکور صادر گردیده به دلیل آنکه متضمن اظهارنظر موجه و مدلل نسبت به اعتراضات مودی نبوده و مغایر مفاد ماده ۲۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم صادر گردیده نقض و پرونده امر را به هیات حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده ۲۵۷ قانون مالیاتهای مستقیم احاله می نماید تا با توجه به مراتب یاد شده و رسیدگی لازم اقدام به صدور رای نماید. سایر موارد شکایت مودی با توجه به رسیدگی های به عمل آمده توسطه هیئت های حل اختلاف مالیاتی وارد نبوده و مردود اعلام می گردد.
