آئین نامه اجرایی بند (5) جزء (ب) ماده واحده قانون اصلاح تبصره (2) الحاقی ماده (76) قانون اصلاح مواد (72) و(77) وتبصره ماده (76) قانون تأمین اجتماعی مصوب 1354 والحاق دو تبصره به ماده (76) مصوب 1371-مصوب 1380-

 

شماره:15365/ت36005هـ

تاریخ:05/02/1386

پیوست:

 

هیئت وزیران در جلسه مورخ 26/12/1385 بنا به پیشنهاد مشترک شماره 77197 مورخ 28/6/1385 وزارتخانه های کار وامور اجتماعی، بهداشت، درمان وآموزش پزشکی وسازمان تأمین اجتماعی وبه استناد بند (5) جزء (ب) ماده واحده قانون اصلاح تبصره (2) الحاقی ماده (76) قانون اصلاح مواد (72) و(77) وتبصره ماده (76) قانون تأمین اجتماعی مصوب 1354 والحاق دو تبصره به ماده (76) مصوب 1371 – مصوب 1380- آئین نامه اجرایی بند یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:

ماده 1- کارهای سخت وزیان آور کارهایی است که درآنها عوامل فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی، بیولوژیکی محیط کار غیر استاندارد بوده ودر اثر اشتغال بیمه شده تنشی به مراتب بالاتر از ظرفیت های طبیعی (جسمی وروانی) در وی ایجاد می شود که نتیجه آن بیماری شغلی وعوارض ناشی از آن باشد. مشاغل سخت وزیان آور موضوع این ماده به دو گروه تقسیم می شوند:

الف – مشاغلی که صفت سخت وزیان آوری با ماهیت شغلی وابستگی دارد اما می توان با بکار گیری تمهیدات بهداشتی، ایمنی وتدابیر فنی مناسب توسط کارفرما سختی وزیان آوری آنها را حذف نمود.

ب- مشاغلی که ماهیتا سخت وزیان آور بوده وبا بکارگیری تمهیدات بهداشتی، ایمنی وتدابیر فنی توسط کارفرما، صفت سخت وزیان آوری آنها کاهش یافته ولی کماکان سخت وزیان آوری آنها حفظ می گردد.

تبصره – مشمولین قانون “نحوه بازنشستگی جانبازان انقلاب اسلامی ایران وجنگ تحمیلی و معلولین عادی وشاغلین مشاغل سخت وزیان آور-مصوب 1367- واصلاحات بعدی آن” وهمچنین مشمولین قانون “حفاظت در برابر اشعه –مصوب 1368- ” تابع قوانین ومقررات مربوط خواهند بود.

ماده 2- تعیین سخت وزیان آور بودن مشاغل موضوع ماده (1) ونوع آن گروه “الف” وگروه “ب” حسب درخواست کارگر، کارفرما، تشکلها، وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی، وزارت کار وامور اجتماعی وسازمان تأمین اجتماعی در هر کارگاه با بررسی سوابق، انجام بازدید وبررسی شرایط کار توسط کارشناس بهداشت حرفه ای وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی وبازرسان کار وزارت کاروامور اجتماعی وبا تأیید توسط کمیته های بدوی وتجدید نظر استانی موضوع این آئین نامه انجام می گیرد.

تبصره- در موارد مشمول بند “الف” ماده (1) این آئین نامه که استاندارد حدود تماس شغلی عوامل بیماریزا وسخت وزیان آور وجود دارد اتخاذ تصمیم قطعی در کمیته ها مستلزم اندازه گیری و اظهار نظر کارشناسان بهداشت حرفه ای وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی ویا سایر مراکز اداری مجوز از وزارتخانه یاد شده است.

ماده 3- کارفرمایان کارگاه های دایر که از تاریخ تصویب این آئین نامه تمام یا برخی از مشاغل آنها در کمیته های بدوی وتجدید نظر استانی یا شورای عالی حفاظت فنی، سخت وزیان آور شناخته شده یا می شود مکلفند ظرف دو سال از تاریخ ابلاغ تصمیم قطعی کمیته یا شورا حسب مورد نسبت به ایمن سازی عوامل وشرایط محیط کار مطابق حد مجازی واستانداردهای مشخص شده در قانون کار و آئین نامه های مربوط (مصوب شورای عالی حفاظت فنی) وسایر قوانین موضوعه در این زمینه اقدام وصفت سخت وزیان آوری مشاغل موضوع بند (الف) ماده (1) را حذف ونتیجه را کتبا به کمیته بدوی موضوع ماده (8) این آئین نامه برای بررسی وتأیید گزارش نمایند.

تبصره – وزارتخانه های کار وامور اجتماعی وبهداشت، درمان وآموزش پزشکی مکلفند کارگاه هایی که مشاغل آنها سخت وزیان آور شناخته شده است ویا طبق این آئین نامه سخت وزیان آور تعیین می گردد پس از گذشت مهلت مقرر در این ماده بازدید ونتیجه را کتبا به کمیته بدوی استان گزارش نمایند.

ماده 4- کارفرمایان مکلفند شاغلین در کارهای سخت وزیان آور را حداقل سالی یکبار به منظور آگاهی از روند سلامتی وتشخیص بهنگام بیماری وپیشگیری از فرسایش جسمی وروحی آنان توسط مراکز بهداشتی ودرمانی مورد معاینه قرار داده ونتیجه را در پرونده های مربوط ضبط ویک نسخه از آن را به سازمان تأمین اجتماعی ارائه نمایند.

تبصره 1- تغییر شغل بیمه شده که در معرض فرسایش جسمی وروحی ناشی از اشتغال در کارهای سخت وزیان آور باشد بر اساس مقررات پیش بینی شده در قانون کار صورت می گیرد.

تبصره 2- معاینات قبل از استخدام طبق ماده (90) قانون تأمین اجتماعی – مصوب 1354- انجام می گیرد.

تبصره 3- در صورت عدم انجام تکالیف مقرر در بند (2) جزء “الف” ماده واحده اصلاح قانون تبصره (2) الحاقی ماده (76) قانون اصلاح مواد (72) و(77) وتبصره ماده (76) قانون تأمین اجتماعی مصوب 1354 والحاق دو تبصره به ماده (76)، مصوب 1371 – مصوب 1380- سازمان تأمین اجتماعی ضمن انجام تعهدات قانونی نسبت به بیمه شده هزینه های وارده را مطابق ماده (90) قانون تأمین اجتماعی از کارفرمای مربوطه وصول خواهد نمود.

ماده 5- به استناد تبصره (1) ماده (96) قانون کار مقررات وضوابط انجام معاینات پزشکی موضوع ماده (4) این آئین نامه اعم از قبل از استخدام وادواری اختصاصی وهرگونه معاینه پزشکی دیگر در این ارتباط مطابق با دستورالعمل وآئین نامه های جاری وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی خواهد بود.

تبصره – وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی موظف است تمهیدات لازم برای اعلام نتایج معاینات موضوع این ماده را متناسب با شرح وظایف سازمانهای ذی ربط بعمل آورد.

ماده 6- کمیته بدوی استان موظف است حسب گزارش کارشناسان موضوع ماده (2) بررسی ودر صورت تأیید، حذف یا کاهش صفت سخت وزیان آور به ترتیب در مشاغل بند “الف” و”ب” ماده یک مراتب را برای خروج کارگاه از شمول این آئین نامه به مراجع ذی ربط ابلاغ نماید ودر صورت عدم حذف صفت سخت و زیان آوری محیط کار در مشاغل بند “الف” ظرف مهلت مقرر، مطابق قانون کار از سوی وزارتخانه های کار وامور اجتماعی وبهداشت، درمان وآموزش پزشکی از طریق مراجع ذی صلاح اقدام لازم بعمل می آید.

تبصره – در صورتی که گزارش کارشناسان موضوع این ماده پس از تأیید کمیته های بدوی وتجدید نظر استانی حسب مورد حاکی از عدم کاهش یا حذف عوامل زیان آور وبیماری زای محیط کار ظرف مهلت مقرر در قانون باشد اقدامات لازم بر حسب مورد مطابق قانون کار از سوی وزارتخانه های کار وامور اجتماعی وبهداشت، درمان وآموزش پزشکی بعمل خواهد آمد.

ماده 7- سیاستگذاری کشوری کارهای سخت وزیان آور موضوع این آئین نامه ورسیدگی به درخواست کمیته های بدوی وتجدید نظر استانی موضوع ماده (8) وهمچنین نظارت وهماهنگی بر فعالیت کمیته های مذکور در این آئین نامه به عهده شورای عالی حفاظت فنی است.

دستورالعمل اجرایی نحوه فعالیت کمیته های مذکور ونظارت بر آنها به پیشنهاد وزارتخانه های بهداشت، درمان وآموزش پزشکی وکار وامور اجتماعی وسازمان تأمین اجتماعی به تصویب شورای عالی حفاظت فنی خواهد رسید.

تبصره- مدیر عامل سازمان تأمین اجتماعی یا معاون وی یا معاون وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی با حق رأی در زمینه کارهای سخت وزیان آور موضوع این آئین نامه عضو شورای عالی حفاظت فنی خواهند بود.

ماده 8- به منظور تطبیق وتشخیص مشاغل سخت وزیان آور بر اساس ضوابط وسیاست گذاری های شورای عالی حفاظت فنی ومقررات مربوط، کمیته های بدوی وتجدید نظر استانی هرکدام با پنج عضو اصلی وپنج عضو علی البدل به شرح زیر برای مدت سه سال منصوب می شوند وانتصاب مجدد آنان بلا مانع است.

الف- کمیته بدوی مرکب از اعضای زیر می باشد:

1- معاون روابط کار وامور اجتماعی استان ویا نماینده وی به عنوان رئیس جلسه.

2- معاون امور بیمه ای اداره کل تأمین اجتماعی استان ویا نماینده وی.

3- کارشناس مسئول بهداشت حرفه ای معاونت بهداشتی دانشگاه / دانشکده علوم پزشکی ذی ربط.

4- نماینده کارگران حسب معرفی تشکل حائز اکثریت استان بنا به تشخیص سازمان کار وامور اجتماعی استان.

5- نماینده کارفرمایان حسب معرفی کانون انجمنهای صنفی کارفرمایی استان.

تبصره 1- جلسات کمیته های بدوی وتجدید نظر استانی در سازمان کار وامور اجتماعی استان تشکیل وبا حضور چهار نفر از اعضای اصلی یا علی البدل رسمیت می یابد وتصمیمات جلسه با اکثریت آراء حاضرین معتبر ولازم الاجراء می باشد.

تبصره 2- در استانهایی که دانشکده علوم پزشکی وخدمات بهداشتی درمانی مستقل وجود دارد در صورت طرح پرونده های مرتبط با منطقه تحت پوشش، کارشناس مسئول بهداشت حرفه ای معاونت بهداشتی دانشکده مزبور، جایگزین کارشناس مسئول بهداشت حرفه ای معاونت بهداشتی دانشگاه خواهد بود.

تبصره 3- با تصویب کمیته استانی دعوت از افراد صاحب نظر واساتید مربوط جهت شرکت در جلسات بدوی حق رأی بلا مانع می باشد.

تبصره 4- در صورتی که مجمع وکانونهای استانی تشکل های کارگری وکارفرمایی موضوع بند های (4) و(5) ایجاد نشده باشند، نمایندگان مزبور از بین اعضای تشکلهای حائز اکثریت به تشخیص سازمان کار وامور اجتماعی استان وبا انتخاب تشکل ذی ربط استان معرفی می شوند.

تبصره 5- رأی کمیته بدوی ظرف پانزده روز اداری از تاریخ ابلاغ قابل تجدید نظر خواهی است ودر صورتی که هر یک از طرفین (کارگر وکارفرما) به رأی بدوی اعتراض داشته باشند درخواست تجدید نظر خود را کتبا به سازمان کار وامور اجتماعی محل تسلیم می نماید.

تبصره 6- هیچ یک از اعضای کمیته های بدوی همزمان نمی توانند عضو کمیته تجدید نظر باشند. همچنین اعضای مذکور نمی توانند در جلسه تجدید نظر پرونده هایی که در هنگام رسیدگی بدوی به آن رأی داده اند با حق رأی شرکت نمایند.

ب- کمیته تجدید نظر استان مرکب از اعضای زیر می باشد.

1- رئیس سازمان کار وامور اجتماعی استان به عنوان رئیس کمیته.

2- مدیر کل تأمین اجتماعی استان.

3- معاونت بهداشتی دانشگاه / دانشکده علوم پزشکی وخدمات بهداشتی درمانی ذی ربط.

4- نماینده کارگران حسب معرفی تشکل حائز اکثریت استان بنا به تشخیص سازمان کار وامور اجتماعی استان.

5- نماینده کارفرمایان با معرفی کانون انجمنهای صنفی کارفرمایی استان.

تبصره 1- رأی کمیته تجدید نظر استان از تاریخ ابلاغ قطعی ولازم الاجرا می باشد.

تبصره 2- در صورتی که مجمع وکانونهای استانی تشکل های کارگری وکارفرمایی موضوع بندهای (4) و(5) ایجاد نشده باشند، نمایندگان مزبور از بین اعضای تشکلهای حائز اکثریت به تشخیص سازمان کار وامور اجتماعی استان وبا انتخاب تشکل ذی ربط استان معرفی می شوند.

تبصره 3- در صورت تساوی آراء (موافق ومخالف) اعم از بدوی وتجدید نظر، جلسه بعدی با حضور همه اعضا تشکیل خواهد شد.

تبصره 4- کمیته های استانی موظفند در آراء صادره نوع سخت وزیان آوری مشاغل را که در زمره مشاغل بند “الف” یا “ب” ماده (1) این آئین نامه می باشد تعیین نمایند.

تبصره 5- در استانهایی که دانشکده علوم پزشکی وخدمات بهداشتی، درمانی مستقل وجود دارد در صورت طرح پرونده های مرتبط با منطقه تحت پوشش، معاونت بهداشتی دانشکده علوم پزشکی جایگزین معاونت بهداشتی دانشگاه می شود.

ج- با تصویب کمیته استانی دعوت از افراد صاحب نظر، اساتید وکارشناسان مربوطه  جهت شرکت در جلسات بدوی حق رأی بلا مانع می باشد.

د- کارفرمایان کارگاهها مکلفند با کارشناسان موضوع ماده (2) وکمیته های موضوع ماده (8) این آئین نامه همکاری ومدارک مورد نیاز را در اختیار آنان قرار دهند.

ماده 9- وظایف کمیته های بدوی وتجدید نظر استانی به شرح زیر تعیین می شود:

الف- وظایف کمیته های بدوی استانی به شرح زیر می باشد:

1- بررسی، تطبیق وتشخیص مشاغل سخت وزیان آور با مواد این آئین نامه که توسط بیمه شده، کارفرما، وزارتخانه های بهداشت، درمان وآموزش پزشکی، کار وامور اجتماعی وسازمان تأمین اجتماعی وتشکل ها به عنوان مشاغل سخت وزیان آور معرفی شده واعلام نتیجه به متقاضی وسازمانهای ذی ربط از سوی رئیس کمیته بدوی.

2- رسیدگی مواردی که با اتخاذ تدابیر لازم حالت سخت وزیان آوری شغل یا مشاغل از بین رفته ودر زمره مشاغل عادی درآمده اند واعلام آن به مراجع ذی ربط به منظور حذف امتیازاتی که به کار سخت وزیان آور تعلق گرفته است.

3- اجرای سیاستها ومصوبات شورای عالی حفاظت فنی.

ب- وظایف کمیته های تجدید نظر استانی عبارت است از رسیدگی، اظهارنظر وتصمیم گیری در خصوص اعتراض به آراء کمیته های بدوی استانی موضوع ماده (8) این آئین نامه که توسط بیمه شده یا کارفرما درخواست گردیده است واعلام نتیجه به متقاضی وسازمانهای ذیربط از سوی رئیس کمیته تجدید نظر.

ماده 10- وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی تغییرات حدود تماس شعلی آلاینده های محیط کار وعوامل بیماری زا را به شورای عالی حفاظت فنی اعلام وشورای عالی مذکور مراتب را به کمیته های استانی، کارهای سخت وزیان آور برای اجرا ابلاغ می نماید.

ماده 11- علاوه بر کارهای سخت وزیان آور مشخص شده طبق مصوبات شورای عالی حفاظت فنی وموارد تأیید شده توسط کمیته های استانی، موارد زیر نیز سخت وزیان آور شناخته می شوند.

1- مشاغلی که در ندامتگاه ها وزندان ها مستقیما با زندانی ارتباط دارند.

2- مشاغلی که مستقیما در کراکز روان درمانی با بیماران روانی مرتبط هستند.

3- خبرنگاری.

تبصره – مصادیق خبرنگاری با تأیید کمیته بدوی موضوع ماده (8) تعیین می شود.

ماده 12- نحوه توالی وتناوب در مشاغل سخت وزیان آور به شرح زیر تعیین می گردد:

1- ایام زیر چنانچه در فواصل اشتغال به کارهای سخت وزیان آور واقع شود، به عنوان سابقه اشتغال در کارهای سخت وزیان آور محسوب می گردد.

الف- تعطیلات هفتگی

ب- تعطیلات رسمی

ج- ایام استفاده از مرخصی استحقاقی

د- ایام استفاده از مرخصی بابت ازدواج یا فوت همسر، پدر، مادر وفرزندان به مدت 3 روز با دریافت دستمزد در مورد مشمولان قانون کار.

هـ- ایام استفاده از مرخصی استعلاجی یا استراحت پزشکی اعم از اینکه حقوق ایام مزبور توسط کارفرما پرداخت شود ویا اینکه بیمه شده از غرامت دستمزد ایام بیماری استفاده کرده باشد.

و- تمام یا قسمتی از خدمت نظام وظیفه در جبهه های نبرد حق علیه باطل یا حضور داوطلبانه در جبهه.

ز- دوران اسارت یا محکومیت سیاسی که بیمه شده بر اساس آن به عنوان آزاده شناخته شده باشد حسب تقاضای وی.

2- ایام وموارد زیر چنانچه در فواصل اشتغال بیمه شده به کارهای سخت وزیان آور واقع شود، موجب زایل شدن توالی اشتغال در کارهای سخت وزیان آور نمی گردد.

الف- ایام خدمت سربازی (دوران ضرورت واحتیاط) مشروط بر اینکه بیمه شده حداکثر تا دو ماه پس از پایان خدمت به کار سابق خود برگشته ویا اینکه در کار دیگری که سخت وزیان آور شناخته شده مشغول به کار شده باشد.

ب- دوران توقیف بیمه شده در صورتی که منتهی به محکومیت وی نگردد ویا اینکه کارفرما بر اساس تکلیف قانونی حقوق دوران مزبور را به بیمه شده پرداخت نماید.

ج- ایام حالت تعلیق که به واسطه عوامل قهریه طبیعی ویا حوادث ومخاطرات اجتماعی (مانند سیل، زلزله، جنگ وآتش سوزی) که خارج از اراده کارفرما وبیمه شده بوده ودر نتیجه آن کارگاه به طور موقت تعطیل می گردد.

د- ایام استفاده از مقرری بیمه بیکاری مشروط بر اینکه بیمه شده قبل از برقراری بیمه بیکاری در مشاغل سخت وزیان آور اشتغال به کار داشته ودر حین مقرری بگیری ویا حداکثر تا دو ماه پس از اتمام دوره مزبور در مشاغلی که سخت وزیان آور شناخته شده مشغول به کار شده یا طبق این آئین نامه بتواند بازنشسته شود.

هـ- ایام خدمت در جبهه که به تأیید مراجع ذیصلاح رسیده باشد.

و- دوران اسارت یا محکومیت سیاسی که بیمه شده بر اساس آن به موجب قانون آزاده شناخته شده باشد.

ز- ایام بلاتکلیفی بیمه شده که مستند به آرای صادره از سوی مراجع حق اختلاف ویا سایر مراجع قانونی منجر به صدور رأی بازگشت به کار یا پرداخت حقوق ایام مزبور شده باشد.

ح- ایام استفاده از غرامت دستمزد ایام بیماری که در فاصله زمانی 10/5/1354 تا 4/1/1359 واقع شده باشد.

ط- غیبت غیر موجه حداکثر به مدت ده (10) روز در سال در مورد کارگاههای مشمول قانون کار یا بر اساس مقررات انظباطی، تخلفاتی ویا استخدامی مربوط در کارگاههای غیر مشمول قانون کار که منجر به اخراج، انفصال موقت ویا دایم نشده باشد.

ی- مدت یک ماه استفاده از مرخصی بدون حقوق موضوع ماده (67) قانون کار

3- ایام وموارد زیر چنانچه در فواصل اشتغال بیمه شده به کارهای سخت وزیان آور واقع شود توالی اشتغال اورا از بین برده وموجب تناوب اشتغال وی می گردد.

الف- استفاده از مرخصی بدون حقوق به مدت بیش از دو ماه به هر منظور وتحت هر عنوان علاوه بر مرخصی مندرج در بند (ی) ردیف (2) این ماده.

ب- اخراج، استعفا، انفصال وبازخریدی مشروط بر اینکه حداکثر تا دو ماه در مجموع پس از تاریخ موارد مزبور در مشاغلی که سخت وزیان آور شناخته شده مشغول به کار نشده یا طبق این آئین نامه نتواند بازنشسته شود.

ج- اشتغال در کارها ومشاغل عادی به مدت یک ماه.

د- اشتغال در حرف ومشاغل آزاد به مدت یک ماه.

هـ- بیمه اختیاری به مدت یک ماه.

و- بیکاری بدون دریافت مقرری بیکاری بیش از دو ماه.

ز- سایر موارد مشابه.

ماده 13- شرایط بازنشستگی در کارهای سخت وزیان آور به شرح زیر می باشد:

1- بیمه شدگانی که حداقل (20) سال کار متوالی یا بیست وپنج (25) سال سابقه کار متناوب وپرداخت حق بیمه در کارهای سخت وزیان آور را داشته باشند، بدون شرط سنی می توانند درخواست بازنشستگی از سازمان تأمین اجتماعی نمایند.

2- چنانچه کمیسیون های پزشکی موضوع ماده (91) قانون تأمین اجتماعی قبل از رسیدن بیمه شده شاغل در کارهای سخت وزیان آور به سابقه مقرر در بند (1) فوق، فرسایش جسمی وروحی وی را ناشی از اشتغال به کارهای سخت وزیان آور تشخیص وتأیید نمایند.

3- این قبیل بیمه شدگان به صرف ارائه درخواست بازنشستگی مجاز به ترک کار نبوده ومی باید احراز شرایط واستحقاق آنها جهت بازنشستگی پیش از موعد در کارهای سخت وزیان آور رسما از سوی سازمان تأمین اجتماعی به آنها ابلاغ وسپس ترک کار نمایند.

4- چنانچه بیمه شده شرایط استفاده از بازنشستگی پیش از موعد در کارهای سخت وزیان آور را طبق این آئیین نامه احراز کند سازمان تأمین اجتماعی مکلف است نسبت به برقراری مستمری وی از تاریخ ترک کار اقدام نماید.

5- افرادی که حداقل بیست (20) سال متوالی یا بیست وپنج (25) سال متناوب سابقه پرداخت حق بیمه در مشاغل سخت وزیان آور مربوط به قبل از تاریخ تصویب قانون را داشته باشند ویا در آینده شرایط مذکور را احراز نمایند می توانند درخواست بازنشستگی خود را با رعایت بند (1) این ماده به سازمان تأمین اجتماعی تسلیم نمایند.

ماده 14- کارفرما مکلف است پس از احراز شرایط بازنشستگی بیمه شده شاغل در کارگاه وی، طبق این آئین نامه معادل چهاردرصد (4%) میزان مستمری برقراری بیمه شده نسبت به سنوات اشتغال او در مشاغل سخت وزیان آور را که توسط سازمان تأمین اجتماعی محاسبه ومطالبه می گردد به طور یکجا به سازمان یاد شده پرداخت نماید.

ماده 15- آثار محدودیتها ومزایای مندرج در قانون برای مواردی که بازنشستگی به موجب این آئین نامه ایجاد می شود منحصر به همان شغل در همان کارگاه خاص بوده وقابل تسری وتعمیم در دیگر شغل های مشابه در سایر کارگاه ها نمی گردد.

ماده 16- اجرای این آئین نامه در مورد آن دسته از مشمولین قانون تأمین اجتماعی که در مشاغل سخت وزیان آور وزارت دفاع وپشتیبانی ونیروهای مسلح وشرکتها وسازمانهای تابعه آن به صورت خرید خدمت مشغول خدمت میباشند با رعایت مقررات وضوابط نیروهای مسلح وبا هماهنگی سازمان تأمین اجتماعی خواهد بود.